Van Droom naar Klaslokaal: De Reis van Zij-instromers
“Als ik terugkijk op mijn zij-instroom traject bij Al Amana scholen, dan kan ik niet anders dan dankbaar zijn. Ruim 2 jaar geleden heb ik besloten om mijn hart te volgen en de overstap te maken naar het onderwijs. Ondanks mijn Bestuurs- en Organisatiewetenschap studie had ik altijd al een passie voor lesgeven. Ik wist echter niet hoe ik deze droom kon waarmaken, omdat ik geen onderwijsachtergrond had.
Toen kwam het Zij-instroomtraject van Al Amana scholen op mijn pad en ik besloot de uitdaging aan te gaan. Het was weliswaar spannend omdat ik ook nog een jong gezin met 4 kinderen heb en het combineren van studeren en werken niet gemakkelijk is. Maar ik ben ontzettend blij dat ik deze stap heb durven zetten, want het heeft mijn leven op zoveel manieren verrijkt.
Het zij-instroomtraject is zo opgebouwd dat ze rekening houden met jouw talenten, kennis en vaardigheden die je hebt opgedaan de afgelopen jaren. Na het behalen van het geschiktheidsonderzoek sta je al snel onder begeleiding voor de klas. Gelukkig heb ik veel coaching en begeleiding gekregen vanuit Al Amana scholen en de Hogeschool Utrecht, waardoor ik me al snel thuis voelde in mijn nieuwe rol als leerkracht.
Als leerkracht ben je van onschatbare waarde voor de leerlingen die je dagelijks inspireert en klaarstoomt voor de toekomstige samenleving. Maar niet alleen de leerlingen profiteren van jouw aanwezigheid, want ook jijzelf groeit enorm als persoon en als professional. De leerlingen houden je een spiegel voor en je leert veel van hen.
Het was mijn ambitie om écht iets te betekenen voor de samenleving, vooral door het grote lerarentekort dat we momenteel ervaren. Dankzij het Zij-instroomtraject kan ik deze ambitie nu waarmaken en het voelt ontzettend goed om mijn bijdrage te leveren aan de toekomstige samenleving.
Graag wil ik andere mensen aanmoedigen die ook hun hart willen volgen en het Zij-instroomtraject willen volgen. Het kan een spannende en uitdagende stap zijn, maar het is zeker de moeite waard. Je kunt daarbij altijd rekenen op de begeleiding, coaching en ondersteuning die Al Amana scholen te bieden heeft. Ik hoop dat ik met mijn verhaal anderen kan inspireren om ook de stap te zetten en hun dromen na te jagen.
“In december 2020 ben ik gestart met het zij-instroomtraject. Het onderwijs trok al langere tijd mijn aandacht en het moederschap heeft dit gevoel versterkt. De wens om kinderen te mogen helpen in hun ontwikkeling, hen te leren het zelf te (willen) doen is uitgekomen, alhamdoelilah. In april heb ik het zij-instroomtraject mogen afronden.
De kinderen van nu, zijn de maatschappij van de toekomst. Mijn visie is dat het de verantwoordelijkheid is van ons als leerkrachten om de kinderen naast kennis ook vaardigheden aan te leren. Sociale- en zelfregulerende vaardigheden die hen zelfverzekerd, competent en waardevol in het leven helpen te staan.Veiligheid is de basis om tot leren te kunnen komen. Daarom is het belangrijk om hier veel aandacht aan te besteden. Mijn duo en ik leren de kinderen dat we samen leren, met elkaar en van elkaar. We zetten hiervoor meerdere middelen in. Een voorbeeld hiervan is het verhaal over de visser en de bedelaar.
‘Een visser gaat iedere dag naar dezelfde plek om te vissen. Wanneer hij terug loopt na een lange dag vissen, komt hij een bedelaar tegen. De bedelaar vraagt hem:’ Visser, mag ik alsjeblieft een vis van jou? Ik heb zo’n honger’. De visser geeft hem een vis, waarna ze allebei hun eigen weg vervolgen. De volgende dag gebeurde precies hetzelfde, net als de dag daarna. Bij thuiskomst bedenkt de visser zich dat hij nog een oude hengel in schuur heeft staan. De volgende ochtend neemt hij de oude hengel mee naar zijn werk. Aan het einde van de dag komt de bedelaar opnieuw naar hem toe. In plaats van een vis, geeft de visser de bedelaar de oude hengel.’
We hebben in de klas besproken waar de bedelaar het meest mee geholpen was en wat wij hiervan kunnen leren. De kinderen leerden dat het belangrijk is om het zelf te leren doen. De kinderen passen dit nu toe in de klas. Wanneer een klasgenoot niet weet wat 4 x 5 is, dan zeggen ze niet; ‘dat is 20’. Ze helpen elkaar om het zelf te leren doen door een hengel te geven. Ze zeggen bijvoorbeeld; weet je wel wat 5 x 5 is? Want dat is één keer meer. Het raakt mijn hart en maakt me dankbaar dat we dit met de klas hebben kunnen bereiken.
Al Amana betekent ‘dat wat ons toevertrouwd is’. Met dit in gedachten start ik iedere dag en doe ik mijn best om het beste uit ieder kind en uit mezelf te halen. Ik ben Allah subhana wa ta’ala dankbaar dat ik dit mooie beroep mag uitvoeren en hoop dat ik dit nog vele jaren mag blijven doen, in sha Allah.”